Sevgilinin Sesi
ödüm patlıyor anne
bu koşuşturmalı hayat içersinde
bazı vakitler çok ıssız vadilerde, çok yalnız
bazen bilinçsiz yürüyüşlerde buluyorum kendimi
buluyorum kendimi anne
acı denen pezevenk kulağımı tutup çektiğinde
çok korkunç güzel şeyleri unutmak
sevdiğinin sesini
yüz yıllar öncesinde yaşanmış bir olay sanki
virane kasabaların metropolleşmesi gibi acayip
plakların kutsallaşması kadar sahte
senin suçun yok biliyorum
fakat dünya çok kötü bir yer be anne
daha kaç sevgi ithal ve ucuz baharlar sunacak bana
kaç bölünmeden sonra tek parçam hayat bulacak
hangi yanım meyve verecek hangi yanım solacak
söyler misin?
bu sahteliğini yaşadığım kaçıncı bahar anne
-acım acıyor
yanında yatabilir miyim bu gece?
sevdiğinin sesini unutmak çok korkunç
ödüm patlıyor anne
Mücahit Çelik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder