Ruh Bunaltısı
çocuk elleriyle inşa edilmiş kağıttan bir gemi
suyun akışına bırakılmış
güvertesi ıslandıkça dağılır
su aktıkça
bilmediği diyarlarda bulurmuş kendisini
manolyalar beyaz mevsimlerde yıldızlaşırmış
nazar edildiğinde sönermiş karanlığı aydınlatanlar
baş kaldırışların çocuksu kırılganlığıyla
söndüremedim ay ve yıldızları boğan sokak lambalarını
biliyorum tanrım, ben biliyorum
güneşin olmadığı yerde ne yıldızlar ne de ay var
sendin güneşin şafağına ulaştıran geceyi
o hazımsız hülyaların kanatlarını parıldatan
gündüz olunca
ışıklara katılıp
gün içine yaltaklanan sendin
bu vahşi
bu bastığım yer
bu cehennem sıcağı
cennet esintisi yumuşaklığı bu gök yüzünün
muamma gizlerin de sancılı bunaltılar geçiren ruhun
açıklanması hangi eşyaya özgüdür
bilmek isterim
M.Ç
31.07.2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder